O impacto da minaría no medioambiente e o chan é unha das grandes desvantaxes desta actividade industrial. Con todo, hoxe en día demostrouse que as explotacións mineiras poden ter unha segunda vida grazas á aplicación de compostos nos que están presentes lodos provenientes das estacións depuradoras de augas residuais (EDAR).
Estes compostos son os chamados ‘tecnosoles’ ou o que é o mesmo, chans á carta, creados en laboratorios nun tempo récord e que melloran todo un ecosistema.
A utilización de tecnosoles demostrou ser unha opción excelente á hora de restaurar antigas explotacións mineiras. Con iso, conséguese recuperar a presenza de seres vivos no medio chegando mesmo a crear ecosistemas completos. Os avances tecnolóxicos e científicos conseguiron derrubar por completo as crenzas e prácticas obsoletas en minaría, converténdoa así nunha industria adaptada ás esixencias de sustentabilidade da actualidade.
Os tecnosoles brindan unha nova vida ás zonas danadas pola actividade mineira
Cando un medio está alterado está a xerarse un impacto negativo na contorna, polo que é necesario recorrer a métodos ou técnicas que permitan recuperar a vida que había neles. Esto sucede coa minaría sostible, que xera unha serie de variacións no chan para poder extraer materias primas, pero tamén prioriza a súa rehabilitación.
Os chans artificiais creados a partir de materia orgánica e inorgánica, ou o que é o mesmo, os tecnosoles, funcionan de maneira similar aos chans naturais, propiciando procesos biolóxicos que só se dan en ecosistemas en condicións óptimas. Aquí é onde xogan un papel fundamental os lodos ou lodos das EDAR.
Tras a súa recollida nas estacións depuradoras de augas residuais, mestúranse con outros compoñentes e sométense a un proceso de fermentación. Con esto, elimínanse as bacterias para posteriormente poder seleccionar e perfeccionar a mestura. Desta forma, o resultado final dará resposta ás necesidades concretas de cada tipo de chan para poder devolvelo ao seu estado natural.
Un exemplo dos bos resultados que pode dar o uso de tecnosoles con lodos para a recuperación de chans degradados é a mina de Touro-O Pino, situada na provincia da Coruña. Cunha extensión de 600 hectáreas, este xacemento estivo activo durante máis dunha década, entre os anos 1974 e 1988.
Unha vez finalizada a extracción mineira en Touro, as análises realizadas nos chans detectaron un pH inferior a 3 e unha presenza excesiva de sulfato, aluminio, ferro e magnesio, o que impedía o desenvolvemento habitual da vida nesa zona.
Ante esta situación, a solución atopábase nos tecnosoles. Científicos puxéronse ao choio e crearon chans que non só restauraron a propia mina, senón que tamén propiciaron a rexeneración dos ecosistemas perdidos.
Hoxe en día este proxecto pioneiro converteuse nun exemplo para seguir a nivel internacional, dado que tras varias décadas conseguiuse rehabilitar máis dun 80% do terreo afectado. Ademais, ábrese un novo camiño no campo da recuperación de chans degradados grazas á utilización de lodos ou lodos provenientes de plantas de depuración.
Con esta técnica conseguiuse un gran logro en termos de sustentabilidade, dado que non só cóidase o medioambiente dunha forma directa e evidente, senón que tamén se avanza á hora de dar unha nova vida a residuos e refugallos de diferentes sectores.
Os lodos posiciónanse como unha alternativa eficaz para a recuperación de chans degradados
Tal é o poder rexenerativo dos lodos provenientes de plantas depuradoras, que desde a EDAR de Bens, empresa que xestiona o ciclo urbano da auga nos municipios da Coruña, Arteixo, Cambre, Culleredo e Oleiros, destináronse máis de 22.000 toneladas dos seus lodos ao proxecto Life Reforest, co obxectivo de contribuír á reforestación de chans incendiados mediante a creación de tecnosoles.
A antigua mina de As Pontes, actualmente reconvertida ao maior lago artificial de Europa, tamén foi tratada con lodos de depuradoras, entre outro tipo de residuos. Estes lodos empregáronse como parte fundamental da implantación e o posterior desenvolvemento de vexetación na zona afectada pola actividade mineira.
Con iso, faise evidente o potencial que teñen as estacións depuradoras de fronte ao reto ao que se enfronta a minería para cumprir cos parámetros de sustentabilidade do futuro. Tanto a nivel lexislativo como para a opinión pública.
A aparición de alternativas como esta da unha segunda vida a chans degradados aproveitando recursos doutros sectores e pechando un círculo que posiciona a minería entre os estándares de esixencia actuais a todos os niveis.
